شستن دست ها (یا شستن دست) که به عنوان بهداشت دست نیز شناخته می شود.
عمل تمیز کردن دست ها با صابون یا شستشوی دست و آب برای از بین بردن ویروس ها / باکتری ها / میکروارگانیسم ها، کثیفی ها، چربی ها یا سایر مواد مضر و ناخواسته چسبیده به دست ها است.
خشک کردن دستهای شسته شده بخشی از فرآیند است زیرا دستهای مرطوب و مرطوب راحتتر دوباره آلوده میشوند.
مایع دستشویی لطیفه به صورت بسته بندیهای مختلف به فروش افراد می رسد.
اگر آب و صابون در دسترس نباشد، میتوان از ضدعفونیکننده دستی که حداقل 60 درصد (v/v) الکل در آب داشته باشد، استفاده کرد تا زمانی که دستها بهشدت بیش از حد کثیف یا چرب نباشند.
بهداشت دست برای جلوگیری از گسترش بیماری های عفونی در خانه و محیط های زندگی روزمره نقش اساسی دارد.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) شستن دستها را برای حداقل 20 ثانیه قبل و بعد از فعالیتهای خاص توصیه میکند.
این موارد شامل پنج زمان حیاتی در طول روز است که شستن دستها با صابون برای کاهش انتقال بیماری از طریق مدفوع مهم است:
بعد از استفاده از توالت (برای دفع ادرار، مدفوع، بهداشت قاعدگی)، بعد از تمیز کردن کف بدن کودک (تعویض پوشک)، قبل از غذا دادن به کودک، قبل از غذا خوردن و قبل/بعد از تهیه غذا یا دست زدن به گوشت خام، ماهی یا مرغ.
وقتی هم شستن دست ها و هم استفاده از ضدعفونی کننده دست در دسترس نباشد، دست ها را می توان با خاکستر غیر آلوده و آب تمیز تمیز کرد.
اگرچه فواید و مضرات آن برای کاهش انتشار عفونت های ویروسی یا باکتریایی نامشخص است.
با این حال، شستن مکرر دست ها می تواند منجر به آسیب پوست به دلیل خشک شدن پوست شود.
لوسیون مرطوب کننده اغلب برای جلوگیری از خشک شدن دست توصیه می شود. پوست خشک می تواند منجر به آسیب پوست شود که می تواند خطر انتقال عفونت را افزایش دهد.